Güven Gürbüz Yazdı " Gerçek sanan, geç anlayan. "

GÜVEN GÜRBÜZ YAZDI;

" Gerçek sanan, geç anlayan. "

" Toplumsal düzendir her işin başı. Kurallarla olur nizami akışı. Uygulamada huzuru barışı. Sağlar insanoğlunun güzel bakışı.
Bakışı iyi olmalı bakışı.Hangi mertebede olursa olsun yaşı. Akıl ile fikirde olgunlaşmışı. En önde çeker başı.
Vardır her uygulamada bir hiyerarşi. En üstten en alta kim çekerse başı. Asla küçümsememeli vatandaşı.
Yaşamdayız yaşamın içinde. Her gün kimbilir hangi pencerede. Yağmurda yağar, güneşte açar, bir günde.
Kaldığımızda zorda. Kendimizi hissetmeliyiz güvende. Kim kime yardım edende. Mutluluğu bulur bir anda.
Hakkı hukuku bilmeli. Kendimiz için istediğimizi başkası içinde istemeli. Önümüzü, arkamızı, görmeli.
Üstünkörü olmaz düşüncede fikir. İyi düşünenler iyiyi bulur. Neyse sendeki fikir. O olur sonra zikir.

Yollardayız yolları arşınlarız. Karış karış gezer her yeri biliriz. Her yolun halini mukayese ederiz.
Neler görürüz? Neler biliriz? Hep anlatır, konuşur, söyleriz. İyileri kendimizden biliriz. Kötüleride bazen es geçeriz.
Kötüler dip köşedeler. Çıkara kul olur bekleşirler. Onlar birbirlerini iyi bilirler. Görenler onlara maazallah derler.
Aynaya bakmaz, kendini görmez.Kendine bakar,başkasını beğenmez.Kapatmış kulaklarını dinlemez. Ne oldum der, ne olacağım demez.
Neler gördü neler, ömründe bu gözler? Tutulmadan çöpe atılmadımı sözler? Yaşlanana arkasını dönenler? Akıl yaşta değil başta demeyenler?
Bir düzendir yürür. Kimi göz yumar, kimi görür. Kimi söyler övünür. Kimi söylemez kenara itilir. Bilinmez düşüncenin aslı nedir?
Şirinleri oynar kimisi. Bulmaya görsün biri, ikisi. Kulaktan kulağa yayılır dedikodusu. Yokmu birde onun,bunun, kuyusunu da kazması?
Haksızlığa kucak açar başta başım diyenlerin kanması. velakin onlarında bilinir son numarası. Tutmaz umduğu hamurundan bozuksa mayası.

Dürüste yol açın demeli her insan. Bulunduğu yerde tutmamalı yalan dolan. Sonra aldanan olur en sonunda bunlara kanan.
Hep böyle gider deme. Yanlış gördüklerine de göz yumma. Hiç bir şeyi bilmem sanma. Bildiğinide kenara atma. Sen olursun ziyan.
Sağır olma duyarlar. Kör olma görürler. Dilsiz kalma bilirler. Döner dolaşır, işler karışır. Anlarsın o zaman kimler yarışır.
Ömrümüz geçti dünya hanında. Ne yalanlar gördük yapısında. Kimi üstünde, kimi altında. Kimi yatında, kimi katında. Kimin umurunda?
Büyüdüler ham süt ile doldu tencereleri. Yok ettiler açık pencereleri.Kapattılar garibanlara kapıları. Güldürdüler kendi gibi olanları.
Hak müstehak, hakikati kendinden bilene. Hak dağıtmayı önce kendinden görene. Hakkı hakça hak edene. Sahip çıktık mı bunlarıda söyleyene?
Aynamız cebimizde. Yüzümüz başımızda. İki göz üstü kaşımızda. Ne olursa olsun yaşımızda. Ne istersek onu bulmalıyız karşımızda.

Yol üstünde eğleşelim. Nasrettin Hocayıda ihmal etmeyelim. Bakalım ne yaşamış. Hep birlikte dinleyelim.

Sana Gelir miydim?

Günün birinde Hoca’nın eşeği çalınır. Bunun üzerine Hoca sokakta yüksek sesle;
“Eşeğimi çaldılar, hırsızlar eşeğimi çaldılar.” diye bağırır.
Sesi işiten Kadı, Hoca’yı yanına çağırarak;
“Eşeği nasıl çaldırdın, kime çaldırdın, ne zaman çaldırdın?”gibi sorular sorar.
Bu sorulara kızan Nasreddin Hoca;
“Kadı Efendi, Kadı Efendi! Eğer bu soruların cevabını bilseydim sana gelir miydim?”
der.

Bir yaşamdır gelir geçer. Ömrü olan görür daha neler, neler? Hemi yazarız, hemi söyler. Bilmem hangi dağa söz geçer?
Elimizi bağladık, kolumuzu. Çaresiz kaldığımızda saldık boynumuzu. Yürüyemeden tamamladık yolumuzu.
Kim, kimi arar? Kim, kimi sorar? Kim, kimden neyi anlar? Çok düşündükçe kafayı yorar. Düşünceler uykuya boğar.
Az uyuruz, uz uyuruz. Dere tepe koşar yürürüz. Rüyamızda gördüğümüzü de bazen gerçek sanarız. Sonra geçte olsa anlarız.
Yeter demedi kimse ne yazayım? Sabah akşam buradayım. Seyir defterinin yanındayım. Gördükçe yazacağım.

Güven Gürbüz

04 Haziran 2023

Şebinkarahisar / Ankara "