Güven Gürbüz Yazdı : Bahçeler ve bahçıvanlar
- Ayrıntılar
- Cuma, 09 Mayıs 2025 09:05 tarihinde yayınlandı.
- Sebinmedya tarafından yazıldı.
Güven Gürbüz Yazdı :
BAHÇELER VE BAHÇIVANLAR
Yürümek, yalın ayak, toprağı okşarcasına.
Sessiz ve sakin, karışmak kuş cıvıltılarına.
Bir türkü tutturmak, şifa niyetine ruhuna.
Derinliklere doğru yol almak, sonun, başına,
Açan çiçeğin meyvaya dönüştüğünü görmek.
Yetmez mi? bahçıvanın kendin olduğunu bilmek.
Dalların arasından süzülen gümüşten ışık.
Daha da parlak ve sıcak, avuçların da tutmak.
Toprak ananın beşiğinde, sallan eşiğinde.
Güneş tam tepe de, kaçışanlar ağaç altında.
Olgunlaşırken gün, güne, ham meyvalar dalında.
Düşeni toplamakta, görülür elbet sonunda.
Güz gelir, tez gelir, solar sarı yaprak, dökülür.
Bahçıvanın ömrünü, açan bilir, döken görür.
Sorar; 'hangi mevsimlerdi' derler? Bilenler bilir.
Bolluk olur, kıtlık olur, mevsim alır götürür.
Duyulur bir gün uzaktan, 'Nerede bu bahçıvan'?
Ağaçlar kurumuş, tutmuyor artık yeni fidan.
Mevsimler inat etmişler, su gelmiyor bak, dağdan.
Pınarları kurumuş, sular akmaz gözesinden.
Gözlerini açtığında yüksek tepedekiler.
Alnından süzülürken terler, 'yeter kalk artık' der.
Geldik artık işte başın, sonuna, kimler bekler?
Kapanırken son kez yaşlı gözler, bahçıvan gider.
Hayat bu, biter mi hiç yaşarken en güzel düşler?
Bahçıvan olursun, her bir güne bahçeyi süsler.
Güzelse beğenirler, Çiçeğinden de isterler.
'Bahçıvanın eseri' der, açanlara sorsalar.
Bahçeler bahçıvanlarla, hayata renk katarlar.
Doğa ananın koynunda, niceleri yatarlar.
Kimler? nerede? nereye? nasıl, neden? bakarlar.
Kim? nerede? neler görüyorsa, onu yaşarlar.
15 Nisan 2025
Güven Gürbüz
Şebinkarahisar / Ankara